10 Temmuz 2008 Perşembe

ASLA SESSİZ DEĞİLDİK!

Kanımla yazacağım yaşadğım her günü seninle..Tam gözlerinin önüne görebileceğin gibi.Tanrı dediğin neler yaşattı çocuklara.Ne güzeldi gülümsemeleri.Anne kokusunu bilmeyenlerin sarılış ne acıydı anne diye seslenerek.Hani yardım edecekti,elini bekleyerek sabır çektim.Şimdi dünyam sadece fotoğraflarda gülen yüzlerden ibaret..Beceremeyen olsa bile gülümsemeyi..Bana nasıl dua edeceğimi anlat!BU KEZ SAKİN DEĞİLİM...!
İsyan mı diyorsun benimkisine?Benim isyanım bu kadar sessiz olmaz.Ben ağladığımda tutmam hıçkırıklarımı yüzümü asla kapatmam..Benim isyanım acı çektirenleri,bilmeyenleri korkutur,hatta benim isyanım BU KADAR SAKİN DEĞİL!
Bir daha asla yazmayacağım,asla laf anlatmayacağım!Benim çocuklarım var gözlerimde onların en masum uykuları.Benim annelerim var yavrularını doyumak için kan akıtan gözlerinden.Benim babalarım var beli bükülmüş ama benim babalarım var tokatlayan...Benim hayallerim var güvencesi olmayan..Ve benim aşkım var korktuğum,çekindiğim ve inandığım!
İsyan mı diyorsun benimkisine?O zmn bir kez sadece uykuma gel ve rüyalarıma gir.Size neler yapıyorum orada benim dünyamda.Padişahı benim kölesi siz umutlarımın..Benim isyanım bu kadar sakin değil.Harflerim tükendi sesim çıkmıyorsa bile çığlıklarım var..Siz duyun diye..Sadece siz!

Hiç yorum yok: