Belayı Tanrı benimseyen zavallı!Kaç kez yatağına çivilendin sen çığlık atan seslerim zoruyla.Kaç kez kapı kollarına nefretle baktın?Loş ışıklar ne kadar korkuttu seni?Kaldırımlara kaç kez yuvarlandı cesedin?Kalabalıkların içinde gözyaşlarını kaç kez içinde patlattın?GİDECEK HİÇBİR YERİN YOKKEN SADECE GİTMEK İÇİN KAÇ KEZ KOŞTUN SADECE KAÇ KEZ?Kaç kez yıldın bu kadar?Küçümsüyorum kendimi nefes alamadığım zamanlarda.Saçlarım boğazıma yapışıyor açamıyorum gözlerimi.Bana cehennem deme.Kendine iyi tek kelime edememiş dilini cehennem diye döndürme yüzüme bakarak.Avuçlarını yüzüme hiç değdirme.Onlar Tanrı için bir kez açılmadılar gökyüzüne.Dokunma acılarıma şimdi.Bırak saklandıkları yerde acısınlar.Bırak kırbaçlasınlar ciğerlerimi!Hiç dokunmasalar gülümsemelerime,umutlarımı hırpalamasınlar,ölümü çare göstermesinler ama kalsınlar saklandıkları yerde.Onlar olmasa değerini bilemezdim belkide yüreğimdekilerin..İSTENMEYEN,ellerimi tuttu,uykularıma yardımcı oldu her şeyin bittiği zamanlarımda.Nefretle besledi ruhumu.Korkutmadan sadece endişeyle yeşertti farketmeden acıları.Sadece vücut değildi karşımdaki,AYNAYDI gözlerimi gösterebilen.Tuttuğum tüm dileklere engel getirdi.Farkındaydı...Nefrete inandı o.Nefret etmeliydim.Saklama gözlerini,o bakışları çekme üstümden.Bak nasıl gülüyorum inadına şimdi.Diyorum ya mutluluk ağır geliyor bana,alışkanlıklarımdan değil.Mutluluk olduğu zman içimde saklanıyor kahkahalarım.Acılar iyi geliyor ruhuma.Onun TOKATLARI gülümsetiyor neye benzediği belli olmayan sıfatımı.Gece olunca gölgeleniyor yüzüm AYIŞIĞINDA..Gündüz,gözlerime perdeler indirdi hep.Işıklar,karanlıklar kadar dürüst olamadı bana.Bekle,gözyaşlarım süzülmeli şimdi yanaklarımdan.Ellerime damlamalı..Dedin ya bana 'güzellkler yeşermeyecek ama çıkacaklar karşımıza zaman zaman.Hiç karşılaşmamış gibi,tanımaya çalışacaksın.Ama olmayacak biliyoum.Farklı kılıklara büründü şimdiye kadar hepsi.Asla kalıcı olamayacaklar.'Biliyorum,hiçbir şey benim olamayacak..Güzel olan ne varsa bitirmeliyim .Acıtırlar bileklerimi.Kalabalık demişsin etrafın ama benim seni acıttığım gibi acıtamazlar.Süründüremezler 'ben' dediklerini.Siyahları sevdiremezler.Ne dediğin değildi önemli olan haklı olduğunu biliyorum ama senin kalabalık dediklerin karanlıklarımda görünmüyor.Ben göremiyorum...Lanet okunacaksın sen,dualarım kalbine saplanacak.Bilirsin ki yakar çığlıklarım.Hangi çaresiz,hangi hasta,hangi yorgun ŞEYTAN diye adlandırır ki iki kuruş etmez bedenini.Hngi cesaret önüne serilen cennete kusacak kadar küstah olabilir.Kendini oraya esir et,karanlığa,soğuğa tap hatta.Sahip olduğun hayata giren kim olursa olsun öğrendiğin tek kelime için şükret!Sana verebileceğim kelimelerim yok ama sunacağım bir cennet var.Acı çekeceğin,tamamen sevgi dolu.TAM İSTEMEDİĞİN GİBİ,TAM İSTEMEDİĞİN!